Rafet ULUTÜRK

Türkiye, son yıllarda Suriye politikasında belirgin değişiklikler yaparak, bölgesel dinamiklere ve

uluslararası gelişmelere uyum sağlamaya çalışmaktadır. Bu değişiklikler, Türkiye’nin dış politikasında daha proaktif ve bağımsız bir yaklaşım benimsediğini göstermektedir.

Suriye Politikası ve Değişen Dinamikler
Türkiye, Suriye’deki iç savaşın başlangıcından bu yana çeşitli stratejiler benimsemiştir. Başlangıçta, Suriye muhalefetine destek veren Türkiye, zamanla sahadaki gerçekliklere ve ulusal güvenlik kaygılarına göre politikalarını revize etmiştir. Özellikle, Suriye’nin kuzeyinde oluşan güç boşlukları ve terör örgütlerinin faaliyetleri, Türkiye’nin sınır güvenliği ve bölgesel istikrar açısından endişelerini artırmıştır.
Bu bağlamda, Türkiye’nin Suriye politikasındaki değişiklikler şu unsurları içermektedir:
Askeri Müdahaleler: Türkiye, sınır ötesi operasyonlarla terör örgütlerinin sınırlarına yakın bölgelerde güçlenmesini engellemeyi hedeflemiştir. Bu operasyonlar, Türkiye’nin ulusal güvenliğini koruma amacını taşımaktadır.
Diplomatik Girişimler: Türkiye, Astana ve Soçi süreçleri gibi platformlarda aktif rol alarak, Suriye’de kalıcı bir siyasi çözümün bulunması için çaba sarf etmiştir. Bu girişimler, Türkiye’nin bölgesel aktörlerle işbirliği yapma isteğini yansıtmaktadır.
Mülteci Politikaları: Suriye’deki çatışmalardan kaçan milyonlarca mülteciye ev sahipliği yapan Türkiye, uluslararası toplumun daha fazla sorumluluk alması gerektiğini vurgulamaktadır. Türkiye, mültecilerin güvenli ve gönüllü geri dönüşleri için uygun koşulların oluşturulmasını savunmaktadır.

Büyük Ortadoğu Projesi ve Türkiye’nin Yeni Stratejisi
Büyük Ortadoğu Projesi (BOP), 2000’li yılların başında ABD tarafından ortaya atılan ve Ortadoğu’da demokratikleşme ve ekonomik kalkınmayı hedefleyen bir girişimdir. Ancak, bu projenin uygulanması sırasında ortaya çıkan sorunlar ve bölgedeki istikrarsızlıklar, projenin etkinliğini sorgulatmıştır.
Türkiye, başlangıçta BOP’a destek vermiş olsa da, zamanla projenin bölgesel sonuçlarının kendi ulusal çıkarlarına uygun olmadığını değerlendirmiştir. Bu nedenle, Türkiye, kendi bölgesel stratejilerini geliştirerek, bağımsız bir dış politika izlemeye başlamıştır. Bu yeni strateji, şu unsurları içermektedir:
Bölgesel İşbirliği: Türkiye, komşu ülkelerle ilişkilerini güçlendirerek, bölgesel sorunlara ortak çözümler aramaktadır. Bu yaklaşım, Türkiye’nin bölgesel liderlik rolünü pekiştirmektedir.
Ekonomik Diplomasi: Türkiye, ticaret ve yatırım yoluyla bölge ülkeleriyle ekonomik bağlarını kuvvetlendirmeyi hedeflemektedir. Bu strateji, ekonomik kalkınma ve istikrarı desteklemektedir.
Kültürel Diplomasi: Türkiye, kültürel ve insani yardımlar aracılığıyla bölge halklarıyla ilişkilerini derinleştirmeyi amaçlamaktadır. Bu yaklaşım, Türkiye’nin yumuşak güç unsurlarını etkin kullanmasını sağlamaktadır.

Sonuç
Türkiye’nin Suriye politikası ve genel dış politikası, bölgesel ve uluslararası dinamiklere göre evrilmektedir. Türkiye, kendi ulusal çıkarlarını koruma ve bölgesel istikrarı sağlama amacıyla bağımsız ve proaktif bir yaklaşım benimsemektedir. Bu stratejik dönüşüm, Türkiye’nin bölgesel ve küresel aktörlerle ilişkilerini yeniden tanımlamasına olanak tanımaktadır.