Derya YILDIRIM

Güneş doğar herkese eşit,
Ne zengine fazla, ne fakire eksik.
Her sabah başlar aynı döngü,
Zamanın adaletidir bu, eşi benzeri yok.

Gece gelir, karanlık örter her yeri,
Dinlenmek için bir fırsat verir seni.
Kimisi dua eder, kimisi uyur,
Kimisi ise boşa geçirir, fark etmez gurur.

Zaman bir emanet, Allah’tan bize,
Ne satın alınır, ne saklanır cebinde.
Her nefes bir armağan, her an bir hediye,
Değerlendiren kazanır, boşa harcayan pişmanlıkla.

Günler döner, gece ve gündüz,
Hayat bir defa yaşanır, her an bir süzgeç.
Eşit verilen bu nimet, bir sınavdır insana,
Kim doldurur anlamla, kim bırakır boşluğa.

Ey insan, unutma zamanın sırrını,
Herkese aynı doğar sabahın ışığı.
Ama farklıdır yollar, tercih senin,
Kendi kaderini yazarsın her bir günün içinde.

______________________________

Zaman Hepimize Aynı

Güneş her sabah doğar, fark etmeden,
Zengin fakir, genç yaşlı demeden.
Bir ışık süzülür dünyanın kalbine,
Adaletle işler zamanın taneleri.

Gece gelir, sessizce sarar bizi,
Herkese aynı karanlık, aynı sükûneti.
Ama kim uyur huzurla, kim ağlar pişmanlıkla,
Zamanın adaleti eşit, ama yükü başka başka.

Kim bilir bir gün, kaç umut taşır?
Kaç hayal ölür, kaç insan barışır?
Saatler hepimiz için aynı dönerken,
Bazıları kazanır, bazıları yiterken.

Zaman ne zenginin altınına bakar,
Ne fakirin avucundaki boşluğa.
O sadece akar, durmadan akar,
Eşitlik içinde, herkese sınav sunar.

Ey insan, dur ve bak, güneşi hisset,
Geceyi dinle, nefesindeki hikmeti keşfet.
Zaman sana bir armağan, eşsiz bir hediye,
Doldur onu sevgiyle, anlamla, emekle.

Çünkü güneş hepimize doğar, gece hepimizi sarar,
Ama ışığı kim görür, karanlıkta kim kaybolur?
Zamanın adaleti hepimiz için aynı,
Ama hikâyemiz onu nasıl yazdığımızla farklı.