Gülten RAYİMOĞLU

Hayat dediğimiz bu karmaşık hikâye, çelişkilerle dolu bir düzendir. Bugün doğru bildiklerimizin, yarın yanlış olduğunu öğreniriz. Bugün gülenlerin, yarın ağladığını görürüz. Ve gün gelir, her şeyin tersine döndüğüne tanıklık ederiz. Ama bu tersine dönüş sadece bir kaos değildir. Bu, hayatın doğal dengesi, kendi adalet mekanizmasıdır.

Dönüşümün Kaçınılmazlığı
Zamanla her şey değişir. Bugün iç oğlanlar padişah olur; ama o padişahların devrildiği gün de gelir. Hırsızlar zengin olur, eşekler adam gibi görünür. Görünen, her zaman gerçek değildir çünkü. Hayat, sık sık bize illüzyonlar sunar. Peki, bu illüzyonlar ne kadar sürer? Hayatın dengesi, bu sahte rollerin maskesini bir gün mutlaka düşürür.

Hırsla yükselenlerin düşüşü:
Merdiveni koşarak çıkanlar, mutlaka bir gün takılır. Hırsla, ihtirasla, başkalarının omzuna basarak yükselenler, o zirvede yalnız kalır. Bu bir cezalandırma değil, hayatın öğretisidir. Çünkü her yükseliş, bir düşüşü çağırır.

Sevgiyi esirgeyenlerin yalnızlığı:
Hayatta hiçbir şey karşılıksız kalmaz. Sevgisini saklayan, başkalarını yok sayanlar, bir gün en büyük yokluğu yaşar. Çünkü sevgi, hayatın temel döngüsüdür. Paylaşılmadığında tükenir.

Adaletin Sessiz İşleyişi
Hayat bazen adaletsiz görünür. Haksızlık yapanlar kazançlı çıkar gibi olur, zalimler hükmeder, ahlaksızlar yüceltilir. Ama bu sadece bir geçiş dönemidir. Çünkü hayatın terazisi her zaman dengeye gelir. Adalet, bazen hemen görünmese de işleyişini asla durdurmaz.

Aldatan sadakat arar:

Bugün aldatmayı bir güç gösterisi sananlar, yarın sadakatin özlemini çeker. Çünkü sadakat sadece birine bağlılık değil, insanın kendine duyduğu saygının da göstergesidir.

Hak yiyen adalet bekler:

Hak yiyerek, adaleti kendi çıkarına uyduranlar, bir gün o adalete ihtiyaç duyar. İşte o zaman, başkalarının yaşadığı haksızlığın aynısını üzerinde hisseder.

Zalim merhamet dilenir:

Gücüyle ezip geçenler, bir gün güçsüzlüğün ne demek olduğunu anlar. Hayat, her şeyi eşitler.
Çelişkilerin İronisi
Hayat, çelişkilerle doludur. Bugünün mücahitleri, yarının müteahhitlerine dönüşür. Bugünün idealistleri, yarının fırsatçıları olur. Ve bu değişim bir döngünün parçasıdır.

Ama bu döngüde hep bir mesaj gizlidir:

Gerçek güç, dürüstlük ve sadelikte saklıdır. Bugün güç peşinde koşanlar, yarın zayıf düştüğünde bunun boş bir çaba olduğunu anlar. Çünkü hayat, kimseyi sürekli güçlü ya da sürekli zayıf bırakmaz. Herkes bir gün aşağı iner, bir gün yukarı çıkar. Ve bu iniş-çıkışlar, insanı kendisiyle yüzleştirir.

Hayatın Son Dersi: Teslimiyet ve Kabulleniş
Sonunda, hayatın çarkı döner döner ve bir noktada durur. İşte o noktada, artık hiçbir şeyin önemi kalmaz. Zenginlik tükenir, güzellik solar, güç zayıflar. Çünkü hayat, sahip olduklarımızı değil, paylaştıklarımızı hatırlatır.
Bu yüzden hayatı fazlasıyla ciddiye almak, her şeyi kontrol etmeye çalışmak beyhudedir. Olacak olan olur. Bahar biter, kış başlar. Gündüz biter, gece gelir. Ve sonunda, bu dünyadan geçer ve her şey sessizliğe gömülür.

Ama bu sessizlik bir bitiş değil, bir öğreniştir. Hayat bize şunu öğretir:
Hırsı bırak, çünkü her şey geçicidir.
Sevgiyi paylaş, çünkü kalıcı olan odur.
Adaletli ol, çünkü döngü mutlaka seni bulur.
Ve bir gün gelir ki, her şey yoluna girer.
Ya da bir gün gelir, artık hiçbir şey kalmaz.
İşte o gün geldiğinde, geriye sadece yaptıklarımız, verdiklerimiz ve bıraktıklarımız kalır.
Hayat, bu döngüyü anlayanlar için bir öğretmen; anlamayanlar için ise bir yük olur. Tercih bizimdir: Dengeyi bulup hafiflemek mi, yoksa döngünün içinde kaybolmak mı?
Sevgi ve Saygılarımla,