Hayat: Bir İz Bırakabilmek

Derya YILDIRIM

Hayat, sadece geçen günlerden ve yaşlanan bedenlerden ibaret değil.

İnsan, gerçekten yaşadığını hissetmek için bir iz bırakmalı. Yaşam, “Ne kadar yaşadığın” değil,

“Ne kadar anlam kattığın” sorusunun cevabıdır. Kendi dünyandan başlayarak, çevrene ve topluma değer katabiliyor musun? İşte hayatın asıl ölçütü budur.

Bazen hayatı tüketmek için yaşıyoruz: Daha çok kazanmak, daha çok sahip olmak, daha çok tatmak…

Oysa tüketmekle anlamlandırmak aynı şey değil. Hayatı gerçek anlamda yaşamak, geride bir şeyler bırakabilmektir. Bu bir tebessüm olabilir, bir kitap, bir dua ya da insanların kalplerine işleyen bir iz. Ne bıraktığın önemlidir, çünkü hayat biriktirdiklerin değil, paylaştıkların kadar değerlidir.

Bir insanın ardında dua eden birilerinin kalması, sessiz bir teşekkür,

“İyi ki vardı,” dedirtebilmek… İşte bu, insanın hayata kattığı en büyük anlamdır. Herkes bir iz bırakır ama bazı izler zamanla silinir, bazılarıysa ebedi kalır. Bir nesle ışık tutan bir kitap, bir çocuğun hayatını değiştiren bir iyilik ya da insanların kalbine umut olan bir söz, sizi zamanın ötesine taşır.

Bu dünyada kalıcı olan tek şey iyiliktir.

Hayatı anlamlandırmak için büyük işler yapmak gerekmez.
Bazen bir küçük tebessüm, bir güzel söz, umutsuz bir yüreğe dokunmak, bir insanın hayatında derin bir değişim yaratabilir. Herkesin yapabileceği iyilik vardır, çünkü iyilik, bütçeden değil, kalpten çıkar.

Hayat aslında basit: Yaşadığın kadar değil, bıraktığın kadar değerlisin.

Sahip oldukların değil, paylaştıkların seni tanımlar. Çevrene faydalı olabildiğin, birilerinin yüzünü güldürebildiğin, seni hatırlayanlara bir ışık bırakabildiğin ölçüde yaşıyorsun demektir. Bıraktığın izler seni ölümsüz yapar, yoksa zaman hepimizi tüketir.

Sonunda herkesin bu dünyadan ayrılacağı bir gerçek.

Ancak asıl soru şu: Giderken geride ne bırakacaksın? Bir dua, bir güzel anı, bir teşekkür… İşte bu, gerçekten yaşadığının kanıtıdır. Hayat, sadece tükettiğin bir süreç değil; yaşattığın, kattığın ve geride bıraktığın anlamdır. Yaşadığın kadar değil, yaşattığın kadar varsın.