Murat ULUTÜRK

Bu makale, Makedonya’dan İstanbul’a göç eden KELEŞ ailesinin Bayrampaşa’daki Muratpaşa Mahallesi’nde üç nesildir sürdürdüğü muhtarlık görevini ele almaktadır.
Çalışma, göç ile yerel yönetim ilişkisini, mahalle ölçeğinde aidiyet ve süreklilik kavramları üzerinden incelemekte ve ailevi geleneklerin toplumsal hafızaya katkısını ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Göç, bireyler ve aileler için yalnızca coğrafi bir yer değiştirme değil; kimlik, aidiyet ve sosyal rolün yeniden inşası anlamına gelir. Özellikle Balkan göçleri, Türkiye’nin demografik ve kültürel yapısında derin izler bırakmıştır. Bu bağlamda, göçmen ailelerin yeni yerleşim yerlerinde üstlendikleri roller, toplumun dönüşümünü anlamak için önemli bir veri kaynağıdır.

KELEŞ ailesi, Makedonya’dan İstanbul’un Bayrampaşa ilçesine göç ederek, Muratpaşa Mahallesi’nde toplumsal sorumluluk üstlenen örnek bir aile olarak dikkat çekmektedir.

Tarihsel Arka Plan: Göç ve Yerleşim

Makedonya’dan İstanbul’a yönelen göç dalgaları, özellikle 19. ve 20. yüzyılın ortalarında hız kazanmıştır. Bayrampaşa, göçmen nüfusun yoğun olarak tercih ettiği bölgelerden biri olmuş; bu durum, mahalle kültüründe çeşitlilik yaratmıştır. Göç eden ailelerin çoğu, toplumsal kabul ve aidiyet kazanmak için yerel yönetimlerde aktif rol üstlenmişlerdir.

KELEŞ Ailesinin Muhtarlık Geleneği

Birinci Nesil: Enver KELEŞ

Ailenin muhtarlık yolculuğu, ilk dede Enver KELEŞ ile başlamıştır.
O dönemde muhtarlık, devletle halk arasında köprü vazifesi gören en önemli yerel kurumdu.

Enver KELEŞ, İstanbul’a geldiğinde dönemin zorlu koşulları altında birçok işte çalışmış, hem emeği hem de dürüstlüğüyle insanlar arasında güven kazanmıştır. Toplumun içinde edindiği bu itibar, Muratpaşa Mahallesi sakinlerinin gözünde onu muhtarlığa uygun bir aday haline getirmiştir. Halkın teveccühüyle seçilen Enver KELEŞ, görevini yalnızca idari bir sorumluluk olarak değil, aynı zamanda bir toplumsal hizmet ve güven ilişkisi olarak görmüştür.

İkinci Nesil: Seyit KELEŞ

Görev daha sonra oğlu Seyit KELEŞ’e geçmiştir. İstanbul’un hızlı kentleşme sürecinde, mahallelerin sorunları çeşitlenmiş; altyapı, nüfus yoğunluğu ve toplumsal uyum meseleleri muhtarlığın gündemini oluşturmuştur. Seyit KELEŞ, babasının oluşturduğu güven ortamını sürdürmüş, mahalle halkı ile devlet kurumları arasında etkin bir bağ kurmuştur.

Üçüncü Nesil: Enver KELEŞ

Günümüzde ise dedesinin adını taşıyan torun Enver KELEŞ, üçüncü nesil olarak muhtarlık görevini devam ettirmektedir. Bu durum, yalnızca bir görev devri değil, aynı zamanda bir aidiyetin ve toplumsal sorumluluk anlayışının kuşaklar arası aktarımıdır.

Toplumsal ve Kültürel Boyut

KELEŞ ailesinin üç nesildir muhtarlık yapması, mahalle halkının bu aileye duyduğu güveni ve sadakati göstermektedir. Bu süreklilik:

• Toplumsal hafızanın korunmasına katkı sağlamaktadır.

• Göçmen kimliğinin yerel düzeyde meşrulaşmasını temsil etmektedir.

• Aidiyet ve güven duygusunun pekişmesine aracılık etmektedir.

Bu bağlamda muhtarlık, yalnızca idari bir görev değil; aynı zamanda mahalle kültürünün bekçiliği olarak da değerlendirilebilir.

KELEŞ ailesinin Makedonya’dan başlayan göç hikâyesi, Bayrampaşa’da üç nesildir devam eden bir toplumsal hizmet geleneğine dönüşmüştür. Enver KELEŞ’in İstanbul’a gelişinden itibaren verdiği emek, kazandığı güven ve mahalle halkının desteği, bu geleneğin temellerini atmıştır. Oğlu Seyit KELEŞ ve torunu Enver KELEŞ ile birlikte bu yolculuk, günümüzde de devam etmektedir.

KELEŞ ailesi örneği, göçmenliğin sadece geçmişten gelen bir kimlik değil, aynı zamanda geleceğe taşınan bir toplumsal sorumluluk olduğunu göstermektedir.

ENVER – SEYİT – ENVER KELEŞ AİLESİNİN MUHTARLARI